Austin Day 1

ตอนนี้อากาศที่ฮิวส์ตันเริ่มอุ่นขึ้นเรื่อย ๆ อีกไม่นานแค่เดือนสองเดือนก็คงจะเข้าหน้าร้อนเต็มตัว ไม่อยากคิดถึงหน้าร้อนที่นี่เลย ร้อนสุดยอด เมื่อเดือนที่แล้วเราก็ไป เมืองออสติน (Austin ) ก็ไปกัน 4 สาว มีเรา บี อุ้ม แล้วก็ แม่ของบี ซึ่งเพิ่มมาจากเมืองไทย Austin จะเป็นเมืองหลวงของเท็กซัส จะอยู่ติดกับฮิวส์ตันเลย ก็ขับรถไปประมาณ 3 ชม. บีเป็นคนขับรถ

ก็ออกเดินทางวันศุกร์ ที่ 20 มี.ค. ออกจากบ้าน 09.00 น.จุดประสงค์ที่ไปออสตินครั้งนี้ก็เพราะว่าบีต้องกับอุ้มพาสปอร์ตหมดอายุเลยต้องเดินทางไปทำที่ออสติน โดยปกติจะต้องไปทำที่ วอชิงตัน ดีซี แต่เนื่องจากสถานฑูตเค้าสัญจรมาบริการให้ที่ออสติน ซึ่งมันใกล้บ้านก็เลยไปกัน

ระหว่างทางเราก็แวะถ่ายรูปกับดอกไม้ริมทางกัน สวยมาก ขึ้นเป็นทุ่งเลย



เนื่องจากเป็นฤดูใบไม้ผลิพอดี ดอกไม้ก็เลยบานกันเต็มที่ ก็มีผู้คนจอดรถถ่ายรูปกันเป็นแถว
ไม่รู้ว่าดอกเหลือง ๆ นี้เค้าเรียกว่าดอกอะไรเหมือนกัน

ส่วนดอกสีฟ้าอมน้ำเงินอมม่วงนี้เป็นดอกไม้ประจำรัฐ เท็กซัส จะขึ้นง่ายมาก ชื่อว่าดอก บลูบอนเน็ท (Bluebonnets)

มันจะขึ้นอยู่ตามทางอยู่ตลอดทางเลย มีทั้งหย่อมเล็กหย่อมใหญ่ ทุ่งเล็กทุ่งใหญ่

เราก็เลือกถ่ายรูปที่มันทุ่งใหญ่ ๆ หน่อย จะได้ออกมาสวยงาม

คนจอดรถถ่ายรูปกันใหญ่

กะว่าจะไปถึงออสติน พอดีเที่ยงกินข้าวเที่ยงพอดี แต่มัวแต่จอดแวะถ่ายรูป เลยค่อนข้างมาถึงล่าช้าไปเกือบชั่วโมง เราก็เปิดแผนที่เล็งร้านอาหารไทยไว้ มีร้านไทยเยอะมาก ๆ เลยสรุปเลือกมาร้านนึงชื่อร้าน

Pho Thai Son เราก็กะจะกินอาหารไทยเต็มที่ แต่พอเข้าไปอ้าวไหงกลายเป็นร้านอาหารเวียดนามไปได้เนี่ย เวรกรรมเราก็นึกว่าเป็นร้านที่มีอาหาร 2 ประเภททั้งไทยทั้งเวียดนาม เพราะชื่อร้านมันมีทั้งคำว่า Pho กับคำว่า Thai สรุปเอ้ากินก็กินวะ หิวสุด ๆ ขึ้เกียจเปลี่ยนร้าน อาหารเค้าก็โอเค ก็สั่งพวกก๊วยเตี๋ยวมากินกัน ชามเบ้อเริ่มเทิ่ม

พอกินอาหารเที่ยงเสร็จเราก็ตรงดิ่งเข้าใจกลางเมือง เพราะอยากไปถ่ายรูปกับ ตึก Capital building เนื่องจากอาทิตย์นี้ออสตินมีงาน โรดิโอ และมีปาร์ตี้ตอนกลางคืน คนก็มาเที่ยวกันเลยทำให้รถติดมาก ๆ ก็ขับมาจนหาที่จอดรถที่ใกล้ตัวตึกที่สุด ได้ที่เหมาะ มากไม่ไกล แล้วก็เดินกันไปถ่ายรูป

ถ่ายกับเทพีเสรีภาพจำลองซะหน่อย

ถ่ายหน้าตึก Capital Building


หลังจากถ่ายรูปกันเสร็จเราก็ขับออกนอกเมืองมาประมาณ 1 ชม. เพื่อมาที่พัก เรามาพักที่บ้านพักตากอากาศของพ่อและแม่สามีของนิด เค้าจะมีบ้านอยู่ติดกับ Lake บ้านน่ารักมากเหมาะกับตากอากาศ เราก็มาถึงเกือบสี่โมงเย็น พ่อกับแม่สามีของนิดก็รอเราอยู่ที่บ้าน
แต่นิดกับเจสัน ยังมาไม่ถึง เพราะออกจากฮิวส์ตันมาตอนเย็น ก็เลยมาถึงที่นี่ค่ำ ๆ เราก็ดื่มไวน์

และตำส้มตำรอ

หนูน้อยแอนนา ลูกสาวนิด น่ารักมั้ยล่ะ

Austin Day 2

ออสติน วันเสาร์ ที่ 21 มี.ค.


ก็ตื่นแต่เช้า เพราะต้องไปวัดอยู่แถวตัวเมืองต้องขับรถไปประมาณ 1 ชม. ก็ตื่นกันแต่เ้ช้า รอบีกับอุ้มแต่งตัว

ห้องนี้เป็นห้องที่เรานอนกับบี ส่วนอุ้มนอนกับยายอีกห้องนึง ห้องเราจะอยู่ห้องหลังบ้านมองเห็น Lake สวยงาม

ระหว่างรอคุณนายกับคุณหนูแต่งตัว ก็เลยชวนถ่ายรูปกันพลาง ๆ ตรงระเบียงหลังบ้าน

คุณนายแต่งตัวเสร็จก็มา นั่งกินอาหารเช้ากัน ก็ง่าย ๆ เป็นขนมปังปิ้ง ทาแยม แล้วก็โยเกิร์ต เสร็จแล้วก็ออกเดินทางไปทำพาสปอร์ตกัน หลังจากเดินทางไปวัด ก็ปรากฎว่าโอ้โหคิวยาวเหยียด ได้ทำเป็นลำดับที่ร้อยกว่าคิดว่าวันนนี้ไม่ทันแน่นอน เลยตัดสินใจไม่ทำมันละ กลับดีกว่า เพราะมารู้ว่าเค้าจะสัญจรไปฮิวส์ตันเดือน มิ.ย.ด้วย ไว้กลับไปทำบ้านเราดีกว่า ก็เลยกลับบ้านที่ Lake กัน กลับมาถึงก็บ่าย ๆ พอดี

ก็นั่งกินขนมที่ขนซื้อมาจากวัดกัน เสียดายยัยอุ้มลืมตับปิ้ง ไว้ที่วัด เสียดาาาาาาาาาาย มาก ๆ

เจ้าเมสัน ลูกชายนิด เล่น ๆ เล่นมาเดินล้มตรงบันได เลยได้แผล ขวัญเสียใหญ่ ส่วนเราก็ไม่วาย เค้าทำแผลกันก็ ยังอดถ่ายรูปไม่ได้

นั่งเล่นกัน แบบสบาย ๆ ไม่เร่งรีบไปไหน อากาศก็ดี เย็นสบาย


หลังจากกินกันอิ่มหนำสำราญ ก็เริ่มหากิจกรรมทำ ไปขี่สกู๊ตเตอร์ดีก่า

ใส่เสื้อชูชีพซะหน่อย เพื่อความปลอดภัยในชีวิต

เฮๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ทำท่าไปงั้นแหละขี่ไม่เป็นหรอก เดี๋ยวต้องรอเจ้านิดมาขับให้

นี่ก็ขอเข้ามาเต๊ะท่าถ่ายรูปด้วยคน

เอ้า ฮุ่ย เล่ ฮุ่ย เข็นลงไป จะได้ออกเดินทาง

รอเีดี๊ยน ด้วยค่าาาาาาาาาาาาา

เย่ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไปเลยลูกเพ่

บ้าย บาย เอ้า ถ่ายรูปให้หน่อยจ้า

ไปแล้วจ้า ตื่นเต้น ๆ นิดก็ค่อย ๆ ขับช้า ๆ เรียกว่าคลานเลยแหละ เพราะช่วงนี้เป็นบ้านคนขับเร็วไม่ได้

พอผ่านช่วงบ้านคนแล้วเจ้านิดก็บึ่งอย่างเร็ว โหสุดเสียวเลย กรี๊ดกันสองคนกับอุ้มจนเสียงหมดหลอด คลื่นก็แรงมาก ตึง ๆ ๆ ตลอด พอขับมาได้ซักพักเจ้านิดเลี้ยวหักโค้ง แบบหักรุนแรงมาก ล้มหงานตึงทั้งลำ ลงไป ลอยเล้งเต้งกันในน้ำ น้ำก็หนาวจับจิต แว่นกันแดดอุ้ม หักกลางไปเลย เหมือนลูกหมาตกน้ำ กว่าจะไต่กันขึ้นมาได้ โอ๊ยหนาาาาาาาาาว รูปนี้เลยสังเกตุหัวเปียกตัวเปียกกันไปเรียบร้อย ก็ขับกลับบ้านมาพักเอาแรง

รอบสองออกใหม่คราวนี้เอาเรือออกเลย กะเอาบานาน่าโบ๊ทไปเล่นด้วย สามีนิด (เจสัน) เป็นพนักงานขับเรือ

อุ้ม ๆ อย่าตื่นเต้นมากนัก นั่งลง ๆ หนู ถ่ายรูปทีไรหนุเอามือมาบังหน้าอันสวยงามของเจ๊เรื่อยเลยนะ ฮึ่ม

เฮ้ย ผมหนะยุ่งพอละ ไม่ต้องช่วยให้ยุ่งไปกว่าเดิมหรอก

ขอนั่งสมาธิก่อนลงเล่นบานาน่าโบ๊ท ส่วนบีขอดื่มเบียร์ย้อมใจหน่อย ป้าแก่แล้ว ไม่รู้จะหัวใจวายรึเปล่าลงไปเล่นบานาน่าโบ๊ทเนี่ย

เอ้าป้า ยังไม่ทันไปไหนเลย แค่ลงจากเรือ เพื่อเตรียมขึ้นบานาน่าโบ๊ท ก็ตกน้ำซะละ ป้าเอ๋ยป้า

เอ้า ตะเกียกตะกายขึ้นมา คุณแม่ คุณลูกทั้งสองคน

โอเค พร้อม แล้วจ้า ลุย ได้เลย

เจสันก็ขับเรือเร็วมากกะให้พวกเราล้มให้ได้ โค้งซ้ายที โค้งขวาที แต่ขอโทษพวกเราทีมเวิร์คดี พอโค้งซ้ายเราก็เฮบอกกัน เฮ้ยโยกขวา ๆๆๆๆๆ พอโค้งขวา เราก็ตะโกน เฮ้ย ซ้าย ๆๆๆๆๆๆๆๆ โอ๊ยตื่นเต้นมาก กลัวมันล้ม มือจับที่จับจนมือเจ็บไปหมด ปากก็กรี๊ด ๆ ๆๆๆๆๆๆๆๆ กันตลอด โอ๊ย เจ็บคอไปหมดเลย น้ำมันก็สาดจนเปียก หนาวไปหมด แต่ในที่สุด เราก็ไม่ล้ม ทีมเวริ์ค ประสานงานกันดีมาก แต่ในที่สุดก็กระโดดลงน้ำกันกับอุ้ม อยากว่ายน้ำเล่น ก่อนขึ้นเรือ แต่พอกระโดดลงน้ำ เจ้าอุ้มดันถามว่าเจ๊แล้วว่ายน้ำยังไงเนี่ย อ้าวเวรของกรรม เอ็งกระโดดตามข้ามา แต่ว่ายน้ำไม่เป็นเหรอเนี่ย
หลังจากเล่นน้ำเสร็จก็อาบน้ำอาบท่า แล้วก็แอบมาตักไอติมในครัวกิน เพราะรู้สึกหิวตะหงิด ๆ แล้วก็ได้เวลาปิ้งบาร์บีคิวกินกัน ก็มานั่งรออุ้ม เอาพวกหมูเห็ดเป็ดไก่ทั้งหลายที่ซื้อมาจากโกรเซอรี่ มาย่างอุ้มก็ขมักเขม้นกับการย่างอาหารให้ผู้สูงวัยที่รอกินกันอยู่

เย้ อาหารเพียบเลย กินยังไงก็ไม่หมด เอ้าชนแก้วกันหน่อย มาร์การิต้า เจ้าเก่ามาแล้วจ้า

กระติ๊บข้าวเหนียวอันเบ้อเริ่ม